Δυστυχώς το βαρέλι δεν έχει πάτο! Τα δάκτυλα είναι βαριά και δυσκολεύονται να πληκτρολογήσουν γιατί όσα είδαν τα μάτια σήμερα έφεραν σε όλο το σώμα μία δυσκαμψία. Το ελληνικό μπάσκετ αργοπεθαίνει, ένα πρωτάθλημα που δεν τελείωσε ποτέ έδωσε τη σκυτάλη σε ένα άλλο που ξεκίνησε με ΠΑΡΩΔΙΑ. Σε τέτοιες ώρες τα λόγια είναι περιττά για τους βολεμένους, ωχαδερφιστές και δουλικούς των αφεντικών τους παίκτες των Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού.
Ο εμβληματικός μόνο στο παρκέ γιατί από εκεί και πέρα δεν τίθεται καν θέμα Θοδωρής Παπαλουκάς είπε: «Οι Ελληνες παίκτες επιλέξαμε να παίξουμε γιατί ήταν πολύ σημαντικό ματς. Τα παιχνίδια ή γίνονται ή δε γίνονται. Αν χάναμε μπορεί να μας στοίχιζε την πρώτη θέση!!!». Κοροϊδεύεις που κοροϊδεύεις τους συναθλητές σου ρε "Τεό" μην κοροϊδεύεις και όλο το κόσμο... Δηλαδή θες να μας πεις ότι αν έπαιζαν μόνο οι ξένοι του Ολυμπιακού θα έχαναν από τους έφηβους του Αρη; Θα μας τρελάνεις; Κι όπως έγραψε και ο Κογκαλίδης στο basketblog.gr: "Αν ζητούμενο είναι οι βαθμοί, αν πάνω απ' όλα μετρά το αποτέλεσμα και το κέρδος κάθε ομάδας, τότε φαντάζομαι ότι στο βάθος του μυαλού του δικαιώνει όσους πετάνε αντικείμενα, επιχειρώντας (ως "έκτος παίκτης") να βοηθήσουν την ομάδα τους να φτάσει στη νίκη".
Από την πλευρά του ο Κώστας Καϊμακόγλου δήλωσε: «Μόνο με μια λέξη μπορώ να περιγράψω αυτό που νιώθω. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι πολύ. Πρέπει οι Ελληνες παίκτες να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο». Ρε Κώστα καλά κάνεις και ντρέπεσαι γιατί είσαι απεργοσπάστης. Είσαι απεργοσπάστης εσύ ένας παίκτης που μέχρι πέρσι κυνήγαγες τα λεφτά σου στο Μαρούσι και τώρα δεν ενδιαφέρεσαι για τους απένταρους πρώην συμπαίκτες σου. Βέβαια Κωστάκη σου αναγνωρίζουμε ότι εσύ τουλάχιστον είχες τα κότσια να πεις την αλήθεια. Να πεις ότι ντρέπεσαι εννοώντας φυσικά ότι κάποιοι σας πίεσαν κι εσύ απλά δεν μπορούσες να απεργήσεις μόνος σου. Είχες το θάρρος να ΜΗΝ μας πεις ότι ήταν δύσκολο το παιχνίδι κι ότι η ομάδα σου έπρεπε πάση θυσία να πάρει τους δύο βαθμούς οπότε δεν μπορούσατε να απεργήσετε.
Όσον αφορά τα μέλη του Δ.Σ. του ΠΣΑΚ Γιάννης Μπουρούση και Δημήτρη Διαμαντίδη το μόνο που μπορεί να πει κάποιος είναι ότι: ¨Μπράβο παιδιά τα καταφέρατε". Υποψιάζομαι ότι αμφότεροι έθεσαν υποψηφιότητα για το Δ.Σ. πριν από μόλις 15 ημέρες μόνο και μόνο για να παίξουν ένα ρόλο. Αυτόν του Δούρειου Ιππου. Μπήκαν στο Δ.Σ. για να μπορέσουν εκ των έσω να ρίξουν την απεργία.
Φυσικά δεν θα μπούμε καν στη διαδικασία να σχολιάσουμε το γεγονός ότι δυνάμεις των ΜΑΤ έβγαζαν τους μπασκετμπολίστες από το γήπεδο. Κατάντια...
Αντί επιλόγου θα κάνω clopy paste (είπαμε άλλωστε τα δάκτυλα είναι βαριά) κάποια αποσπάσματα που με βρίσκουν σύμφωνο από το blog του Στέφανου Τριαντάφυλλου στο sport24.gr: "Το ελληνικό μπάσκετ έχει μια μοναδική ικανότητα ή για να είμαι πιο ακριβής η ελληνική λίγκα ή ότι περιβάλλει το άθλημα στη χώρα μας με εξαίρεση την Εθνική ομάδα. Εκεί που λες ότι δεν μπορεί να φτάσει πιο χαμηλά, "πετυχαίνει" κάτι οπως αυτό που έγινε το απόγευμα του Σαββάτου και... δημιουργεί νέο πάτο. (...)
Μεγάλες ομάδες, μεγάλες ευθύνες. Ο Ολυμπιακός, όμως, τηρεί μια στάση αδιαφορίας εδώ και καιρό θέλοντας να διαχωρίσει τη θέση του με τα κακώς κείμενα (διαιτησία κτλ), ενώ ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να αποφεύγει τις συγκρούσεις. Το αποτέλεσμα; Οι βολεμένοι να κάθονται στα αυγά τους κι οι αδύναμοι -αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτα- να παλευουν με σφεντόνες.
Μπορεί κάποιος να το δει απλοϊκά: αυτοί που πληρώνονται "κατέβηκαν" κανονικά, γιατί έχουν τα προβλήματα τους λυμμένα. Τα δικά τους συμφέροντα είναι εξασφαλισμένα. Οι άλλοι; Ποιος ασχολείται; Οι παίκτες του Ικάρου δηλαδή θα παίζουν και του χρόνου εκεί;
Αλλά έτσι είμαστε στην Ελλάδα; Φωνάζουμε μόνο όταν έχουμε εμείς πρόβλημα. Όταν η φωτιά φτάσει στο δικό μας σπίτι... Ή όταν χάσουμε εμείς τη δουλειά μας θα διαμαρτυρηθούμε για την οικονομική κρίση. Αυτή η λογική μας έφερε εδώ που είμαστε. Δυστυχώς. Το σπάσιμο της απεργίας -δυστυχώς- έβγαλε τον ΠΣΑΚ χαμένο στο ρίσκο που πήρε. Από την ιστορία βγήκαν όλοι χαμένοι, με την "χασούρα" να είναι μεγαλύτερη για τον Σύνδεσμο παικτών. Τα κάστρα -όσο "γερά" κι αν είναι- πέφτουν εκ των έσω. Οι "βολεμένοι" κατέστρεψαν την προσπάθεια των συνδικαλιστών. Εδώ ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου (Μπουρούσης) αγωνίστηκε κανονικά. Τι να λέμε;"
ΥΓ: Αλήθεια δύο διμοιρίες ΜΑΤ χρειάστηκε για να βγάλουν εκτός παρκέ τα... τέσσερα χουλιγκάνια του ΠΑΟΚ; Δηλαδή αν πήγαινε ένα αστυνομικός δεν μπορούσε να τους βγάλει; Ή μήπως φοβήθηκε ότι θα του επιτεθούν;
Ο εμβληματικός μόνο στο παρκέ γιατί από εκεί και πέρα δεν τίθεται καν θέμα Θοδωρής Παπαλουκάς είπε: «Οι Ελληνες παίκτες επιλέξαμε να παίξουμε γιατί ήταν πολύ σημαντικό ματς. Τα παιχνίδια ή γίνονται ή δε γίνονται. Αν χάναμε μπορεί να μας στοίχιζε την πρώτη θέση!!!». Κοροϊδεύεις που κοροϊδεύεις τους συναθλητές σου ρε "Τεό" μην κοροϊδεύεις και όλο το κόσμο... Δηλαδή θες να μας πεις ότι αν έπαιζαν μόνο οι ξένοι του Ολυμπιακού θα έχαναν από τους έφηβους του Αρη; Θα μας τρελάνεις; Κι όπως έγραψε και ο Κογκαλίδης στο basketblog.gr: "Αν ζητούμενο είναι οι βαθμοί, αν πάνω απ' όλα μετρά το αποτέλεσμα και το κέρδος κάθε ομάδας, τότε φαντάζομαι ότι στο βάθος του μυαλού του δικαιώνει όσους πετάνε αντικείμενα, επιχειρώντας (ως "έκτος παίκτης") να βοηθήσουν την ομάδα τους να φτάσει στη νίκη".
Από την πλευρά του ο Κώστας Καϊμακόγλου δήλωσε: «Μόνο με μια λέξη μπορώ να περιγράψω αυτό που νιώθω. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι πολύ. Πρέπει οι Ελληνες παίκτες να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο». Ρε Κώστα καλά κάνεις και ντρέπεσαι γιατί είσαι απεργοσπάστης. Είσαι απεργοσπάστης εσύ ένας παίκτης που μέχρι πέρσι κυνήγαγες τα λεφτά σου στο Μαρούσι και τώρα δεν ενδιαφέρεσαι για τους απένταρους πρώην συμπαίκτες σου. Βέβαια Κωστάκη σου αναγνωρίζουμε ότι εσύ τουλάχιστον είχες τα κότσια να πεις την αλήθεια. Να πεις ότι ντρέπεσαι εννοώντας φυσικά ότι κάποιοι σας πίεσαν κι εσύ απλά δεν μπορούσες να απεργήσεις μόνος σου. Είχες το θάρρος να ΜΗΝ μας πεις ότι ήταν δύσκολο το παιχνίδι κι ότι η ομάδα σου έπρεπε πάση θυσία να πάρει τους δύο βαθμούς οπότε δεν μπορούσατε να απεργήσετε.
Όσον αφορά τα μέλη του Δ.Σ. του ΠΣΑΚ Γιάννης Μπουρούση και Δημήτρη Διαμαντίδη το μόνο που μπορεί να πει κάποιος είναι ότι: ¨Μπράβο παιδιά τα καταφέρατε". Υποψιάζομαι ότι αμφότεροι έθεσαν υποψηφιότητα για το Δ.Σ. πριν από μόλις 15 ημέρες μόνο και μόνο για να παίξουν ένα ρόλο. Αυτόν του Δούρειου Ιππου. Μπήκαν στο Δ.Σ. για να μπορέσουν εκ των έσω να ρίξουν την απεργία.
Φυσικά δεν θα μπούμε καν στη διαδικασία να σχολιάσουμε το γεγονός ότι δυνάμεις των ΜΑΤ έβγαζαν τους μπασκετμπολίστες από το γήπεδο. Κατάντια...
Αντί επιλόγου θα κάνω clopy paste (είπαμε άλλωστε τα δάκτυλα είναι βαριά) κάποια αποσπάσματα που με βρίσκουν σύμφωνο από το blog του Στέφανου Τριαντάφυλλου στο sport24.gr: "Το ελληνικό μπάσκετ έχει μια μοναδική ικανότητα ή για να είμαι πιο ακριβής η ελληνική λίγκα ή ότι περιβάλλει το άθλημα στη χώρα μας με εξαίρεση την Εθνική ομάδα. Εκεί που λες ότι δεν μπορεί να φτάσει πιο χαμηλά, "πετυχαίνει" κάτι οπως αυτό που έγινε το απόγευμα του Σαββάτου και... δημιουργεί νέο πάτο. (...)
Μεγάλες ομάδες, μεγάλες ευθύνες. Ο Ολυμπιακός, όμως, τηρεί μια στάση αδιαφορίας εδώ και καιρό θέλοντας να διαχωρίσει τη θέση του με τα κακώς κείμενα (διαιτησία κτλ), ενώ ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να αποφεύγει τις συγκρούσεις. Το αποτέλεσμα; Οι βολεμένοι να κάθονται στα αυγά τους κι οι αδύναμοι -αυτοί που δεν έχουν να χάσουν τίποτα- να παλευουν με σφεντόνες.
Μπορεί κάποιος να το δει απλοϊκά: αυτοί που πληρώνονται "κατέβηκαν" κανονικά, γιατί έχουν τα προβλήματα τους λυμμένα. Τα δικά τους συμφέροντα είναι εξασφαλισμένα. Οι άλλοι; Ποιος ασχολείται; Οι παίκτες του Ικάρου δηλαδή θα παίζουν και του χρόνου εκεί;
Αλλά έτσι είμαστε στην Ελλάδα; Φωνάζουμε μόνο όταν έχουμε εμείς πρόβλημα. Όταν η φωτιά φτάσει στο δικό μας σπίτι... Ή όταν χάσουμε εμείς τη δουλειά μας θα διαμαρτυρηθούμε για την οικονομική κρίση. Αυτή η λογική μας έφερε εδώ που είμαστε. Δυστυχώς. Το σπάσιμο της απεργίας -δυστυχώς- έβγαλε τον ΠΣΑΚ χαμένο στο ρίσκο που πήρε. Από την ιστορία βγήκαν όλοι χαμένοι, με την "χασούρα" να είναι μεγαλύτερη για τον Σύνδεσμο παικτών. Τα κάστρα -όσο "γερά" κι αν είναι- πέφτουν εκ των έσω. Οι "βολεμένοι" κατέστρεψαν την προσπάθεια των συνδικαλιστών. Εδώ ο αντιπρόεδρος του Συνδέσμου (Μπουρούσης) αγωνίστηκε κανονικά. Τι να λέμε;"
ΥΓ: Αλήθεια δύο διμοιρίες ΜΑΤ χρειάστηκε για να βγάλουν εκτός παρκέ τα... τέσσερα χουλιγκάνια του ΠΑΟΚ; Δηλαδή αν πήγαινε ένα αστυνομικός δεν μπορούσε να τους βγάλει; Ή μήπως φοβήθηκε ότι θα του επιτεθούν;
ΑΝΤΙΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΛΕΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου